അറിയാതെപോയവർ – കഴിഞ്ഞകാലത്തിന്റെ ഓർമ്മകളെ താലോലിച്ചുകൊണ്ട് സ്വപ്നങ്ങൾ കാണുന്നവർക്കായി ഒരു കഥ…

അറിയാതെപോയവർ – കഴിഞ്ഞകാലത്തിന്റെ ഓർമ്മകളെ താലോലിച്ചുകൊണ്ട് സ്വപ്നങ്ങൾ കാണുന്നവർക്കായി ഒരു കഥ…

ആർപ്പുവിളികളുടെയും ചെണ്ടമേളത്തിന്റെയും കുമ്മാട്ടിപ്പാട്ടിന്റെയും ആരവങ്ങൾ കേട്ട് കഴിഞ്ഞകാലത്തിന്റെ ഓർമ്മകളെ താലോലിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ ഉമ്മറത്തിരിക്കുകയാണ്..
അമ്പലത്തിലേക്ക് നീ വരണില്ലേ സുജേ…അപ്പുറത്തെ വീട്ടിലെ രാധികയുടെ
വിളി കേട്ടപ്പോൾ പെട്ടന്ന് സുജ തന്റെ ഓർമകളിൽ നിന്നും ഉണർന്നു..
ഞാനില്ല;നീ പൊയ്‌ക്കോ,എന്തോ വരാൻ തോന്നുന്നില്ല” “ഏത് നേരവും ഇങ്ങനെ അടുക്കളയിൽ കിടന്നാൽ മതിയോ,ഇങ്ങനുള്ള സന്തോഷങ്ങളും ഇടയ്ക്ക് വേണ്ടേ നീ വാടി പെണ്ണെ നമ്മുക്ക് പെട്ടന്ന് പോയി വരാം..”ശാസന പോലെ രാധിക പറഞ്ഞു.ഒന്ന് ചിരിച്ചതല്ലാതെ സുജ അതിനു മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.നിര്ബന്ധിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ലെന്നു അറിയാവുന്നതിനാൽ രാധിക പിന്നീടൊന്നും പറയാതെ അമ്പലത്തിലേക്ക് പോയി.

കല്യാണത്തിന് ശേഷം അവൾ നാട്ടിലെ ആഘോഷങ്ങൾക്കൊന്നും അധികം പോകാറില്ല,സ്വയം ഒതുങ്ങിക്കൂടുകയായിരുന്നു.ഉത്സപ്പറമ്പിലും ഇത് പോലെ പത്തു പേര് കൂടുന്നിടത്തൊക്കെ ചെന്ന് നില്ക്കാൻ അവൾക്ക് വല്ലാത്ത ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു.കാരണം ഭർത്താവ് മധു തന്നെ.ആളുകൾക്കിടയിൽ കുടിച്ചു തലകുത്തി മറിയുന്ന ഭർത്താവുള്ള ഏതൊരു ഭാര്യയ്ക്കും ആ വിഷമം മനസിലാകും ചിലരുടെ സഹതാപം നിറഞ്ഞ നോട്ടം, ചിലർ മറ്റുചില കണ്ണിലൂടെയാണ് കുടിയന്റെ ഭാര്യയെ കാണുന്നത് ,അതെല്ലാം സുജയ്ക്ക് അംഗീകരിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു.

“വീട്ടിലെ എന്ത് കാര്യത്തിനാ ഞാൻ കുറവ് വരുത്തിയിട്ടുള്ളത്.നിനക്കിവിടെ എന്തിന്റെ കുറവാ.ഓ;പിന്നെ;ഇതൊക്കെ ലോകത്തു പതിവാ.അവൾ വല്യേ ഒരു രാജകുമാരി വന്നേക്കാണ്.”ഇതിനെ പറ്റി സംസാരിക്കാൻ പോയാൽ അയാളുടെ മറുപടി ഇതാണ്.തിരിച്ചു പറഞ്ഞാൽ വഴക്കായിപ്പോയാലോ എന്നോർത്ത് അവൾ പലപ്പോഴും ഒന്നും മിണ്ടാറില്ല.വീട്ടിൽ എല്ലാമുണ്ട് പക്ഷെ ഇല്ലാത്തത് കുറച്ച് സമാധാനം മാത്രമാണ്.അയാളുടെ അഭിപായത്തിൽ അത് വല്യേ ഒരു കാര്യമല്ല.സ്വന്തം ഭാര്യ വീട്ടിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങിയാലും ഇല്ലെങ്കിലും അയാൾക്ക് പരാതിയുമില്ല,എന്ത് കൊണ്ടാണെന്നു ചോദിക്കാറുമില്ല.

“അമ്മേ…….”മകളായ നാലാം ക്ലാസ്സുകാരി അഞ്ജിമ കരഞ്ഞു വിളിച്ചു വന്നപ്പോൾ എവിടെയെങ്കിലും വീണിട്ടോ മറ്റോ ആകുമെന്നാണ് സുജ കരുതിയത്.എന്താ അഞ്ജുട്ടി എന്ത് പറ്റി ;എന്തിനാ കരയുന്നെ?”മകളെ മടിയിൽ ഇരുത്തി ചോദിച്ചു.
“അത് അമ്മാ….അച്ഛൻ അവിടെ മുണ്ടൊന്നും ഇല്ലാതെ നിന്ന് ഡാൻസ് ചെയ്യുവാ.എന്റെ കൂട്ടുകാരൊക്കെ എന്നെ കളിയാക്കി ചിരിച്ചു.ഞാൻ പോകുന്നില്ല അങ്ങോട്ട്.കഴിഞ്ഞ ഉത്‌സവത്തിന്റെ അന്നും അച്ഛൻ ഇങ്ങനെ തന്നെ ആയിരുന്നു.എന്റെ കൂട്ടുകാരുടെ അച്ഛന്മാർ ആരും ഇങ്ങനല്ല.എന്റെ അച്ഛൻ മാത്രം എന്താ ഇങ്ങനെ?”

വിതുമ്പലോടെ അഞ്ജുട്ടി അത്രേം പറഞ്ഞപ്പോൾ സുജയ്ക്ക് സങ്കടം സഹിക്കാനായില്ല .മകളെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് സാരമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു നെറുകയിൽ ഉമ്മ വച്ചു അവൾ കുറേ വിങ്ങിപൊട്ടി… പതിവുപോലെ രാത്രി ഏറെ വൈകിയാണ് മധു വീട്ടിലെത്തിയത് .മുറ്റത്തു നിന്നും ചവിട്ടുപടി കയറാൻ പോലും വയ്യാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു അയാൾ.പിറ്റേന്ന് ഉറക്കം ഉണർന്നു പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത മട്ടിൽ അയാൾ കുളിച്ചു ചായ കുടിക്കാനിരുന്നു.

“മോൾ കഴിച്ചോടീ?”കഴിക്കുന്നതിനു മുന്നേ സുജയോട് അയാൾ ചോദിച്ചു.”ഇല്ല;ഇന്നലെ രാത്രി മുതൽ ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ല.”ഭാവ വ്യത്യാസം ഒന്നുമില്ലാതെ സുജ പറഞ്ഞു.
“അതെന്താ” മധുവിന്റെ ആ ചോദ്യത്തിന് പ്രത്യേകിച്ച് മറുപടി ഒന്നും കിട്ടാതായപ്പോൾ മധു ഉമ്മറത്തു തൂണും ചാരി ഇരിക്കുന്ന മോളുടെ അടുത്തു ചെന്നിരുന്നു.മധുവിനെ കണ്ടപ്പോൾ മോൾ ദേഷ്യത്തോടെ മുഖം തിരിച്ചു.

മോളെന്താ ഇന്നലെ ഒന്നും കഴിക്കാതിരുന്നേ?” അവളുടെ താടിയിൽ പിടിച്ചു കൊഞ്ചിച്ചു അയാൾ ചോദിച്ചു.

അച്ഛന്റെ കൈ തട്ടിമാറ്റി അവൾ അവിടന്ന് എഴുന്നേറ്റ് അമ്മയുടെ പുറകിൽ പോയി നിന്നു.“വാ;അച്ഛൻ മോൾക്ക് വായിൽ തരാം.”രാജിയുടെ പുറകിൽ നിൽക്കുന്ന മോളെ കൈ പിടിച്ചു വലിച്ചു മധു പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് വേണ്ട,ഇന്നലെ അച്ഛൻ കാരണം എന്റെ കൂട്ടുകാരൊക്കെ കളിയാക്കി. ഓണക്കളി ഒന്നും കാണാതെയാ ഞാൻ വന്നേ.എനിക്ക് ചോറും വേണ്ട ഒന്നും വേണ്ട.”മുഖം വീർപ്പിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.“‘അമ്മ പറഞ്ഞു തന്നതാണോ ഇതൊക്കെ .അമ്മയ്ക്ക് വട്ടാ ;മോളുസ് ഇങ്ങു വാ ;നമുക്ക് പുറത്തു പോയി ഐസ്ക്രീമും മുട്ടായീം ഒക്കെ വാങ്ങാം.”മകളെ അനുനയിപ്പിക്കാൻ മധു ശ്രമം നടത്തി.“എനിക്ക് വേണ്ട.എല്ലാരുടേം അച്ഛനും അമ്മേം ഒരുമിച്ചാ വരുന്നേ എല്ലാ പരിപാടിയ്ക്കും.എന്റെ മാത്രം ഇങ്ങനെ,ഇനി ഞാനും എങ്ങോട്ടും പോകില്ല.അമ്മേടെ കൂടെ ഇവിടെ ഇരിക്കുവാ,അച്ഛൻ എന്നോട് മിണ്ടണ്ട.”ഇത്രയും പറഞ്ഞുതീരും മുൻപേ അഞ്ചുമോൾ കുഴഞ്ഞുവീണു…

“ഭക്ഷണം കഴിക്കാത്തത് കൊണ്ടും അമിതമായി സ്‌ട്രെസ് ഉണ്ടായതും കൊണ്ടുള്ള ക്ഷീണം കൊണ്ട് തലകറങ്ങി വീണതാണ് പേടിക്കാൻ ഒന്നുല്ല മോൾക്ക്‌ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല… “ആശുപത്രി വരാന്തയിൽ തളർന്നിരിക്കുന്ന സുജയുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് അയാൾ മെല്ലെ നടന്നു..വിറക്കുന്ന കൈകളോടെ അയാൾ സുജയുടെ തോളിൽ തട്ടി വിളിച്ചു.. രൂക്ഷമായി ഒന്ന് നോക്കാൻ പോലും അവൾക്കു ശേഷിയില്ലായിരുന്നു…
മധുവിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറയാൻ തുടങ്ങി.സുജ പലപ്പോഴും പറയുമ്പോൾ താൻ അത് വിലക്കെടുക്കാറില്ലെന്നു സങ്കടത്തോടെ മധു ഓർത്തു.ഇപ്പൊ മോളുടെ മനസിലെ ആ സങ്കടം കാണുമ്പോൾ,കണ്ണ് നിറയുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ സഹിക്കാനാവുന്നില്ല.എന്തൊക്കെ ചെയ്തു കൊടുത്താലും അവർ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് താൻ ഇത് വരെ ചെയ്തു കൊടുക്കാത്ത ഈ കൊച്ചു കൊച്ചു ആഗ്രഹങ്ങൾ ആണല്ലോ എന്ന് ഓർത്തപ്പോൾ അയാൾക്ക് അറിയാതെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു പോയി…